Profesor Teofil Jesionowski jest rektorem Politechniki Poznańskiej oraz honorowym przewodniczącym – członkiem Prezydium Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych. Jest także członkiem Prezydium Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (Przewodniczący Komisji ds. Nauki KRASP) oraz Akademii Inżynierskiej w Polsce. Od 2020 roku jest członkiem Polskiej Akademii Nauk. 

Profesor Jesionowski odwiedził liczne centra i instytucje naukowe na całym świecie i współpracuje z wieloma międzynarodowymi uniwersytetami, w tym z Instytutem Technologii w Massachusetts (MIT), Duńskim Uniwersytetem Technicznym (DTU), Uniwersytetem Technicznym w Sydney (UTS) oraz Uniwersytetem Stanowym w Kent (KSU). Jest aktywnym mówcą, wygłaszając wykłady i przemówienia na pięciu kontynentach.

Posiada bogaty dorobek publikacyjny, jest autorem ponad 550 prac naukowych w renomowanych czasopismach. Jest także współtwórcą różnych patentów krajowych i zagranicznych. Profesor Jesionowski pełni funkcję eksperta w wielu organizacjach finansujących badania naukowe, w tym Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w Polsce, F.R.S.-FNRS w Belgii, NWO w Holandii, Szwajcarska Fundacja Nauki (SNSF) oraz DFG w Niemczech. Zrealizował i koordynował liczne projekty badawcze finansowane ze źródeł krajowych i międzynarodowych. Był inicjatorem Uniwersytetu Europejskiego EUNICE, którego Politechnika Poznańska jest liderem.

W swojej karierze naukowej profesor Jesionowski był promotorem 27 prac doktorskich. Siedmioro z jego byłych doktorantów i magistrantów uzyskało najwyższy stopień naukowy. Główne obszary badań profesora Jesionowskiego to nauki chemiczne (chemia) oraz nauki inżynieryjno-techniczne (inżynieria chemiczna, inżynieria materiałowa).

Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu (kadencja 2024-2028). W 1999 roku ukończyła Handel zagraniczny w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Rozprawę doktorską poświęconą międzynarodowej konkurencyjności branży obroniła w 2003 roku. Habilitowała się w 2012 roku, a jej głównym osiągnięciem naukowym była monografia zatytułowana Koopetycja w klastrach kreatywnych. Przyczynek do teorii regulacji systemów gospodarczych. Przez dwie kadencje (2016-2021) była Narodowym Reprezentantem Polski w międzynarodowym stowarzyszeniu naukowym – European International Business Academy (EIBA), a także pełniła funkcję Prezydenta EIBA. Od 2015 roku pełniła funkcję kierownika Katedry Konkurencyjności Międzynarodowej. 21 września 2020 roku nadano jej tytuł profesora nauk społecznych. W kwietniu 2024 roku została jako pierwsza kobieta wybrana na stanowisko rektora UEP.

Specjalizuje się w zagadnieniach biznesu międzynarodowego, w szczególności dotyczących międzynarodowej konkurencyjności przedsiębiorstwa i branży, zagranicznych inwestycji bezpośrednich, strategii umiędzynarodowienia przedsiębiorstw oraz klastrów gospodarczych.

Jest autorką i współautorką wielu publikacji naukowych, w tym licznych artykułów opublikowanych w renomowanych czasopismach naukowych – m.in. w International Business Review, European Planning Studies, Journal of Intellectual Capital, Journal of East European Management Studies, Post-Communist Economies, Renewable Energy and Sustainable Reviews, European Journal of International Management, Entrepreneurial Business and Economics Review, Ekonomiście, Gospodarce Narodowej, Ruchu Prawniczym, Ekonomicznym i Socjologicznym oraz monografii i rozdziałów w monografiach naukowych wydanych m.in. w takich wydawnictwach jak Emerald, Routledge czy Springer.

Od 2020 roku rektor Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu (UPP). W latach 2008–2016 prodziekan ds. nauki Wydziału Inżynierii Środowiska i Gospodarki Przestrzennej UPP, a następnie prorektor Uczelni ds. nauki i współpracy z zagranicą (2016-2020).  Przewodniczący Konferencji Rektorów Uczelni Rolniczych i Przyrodniczych w kadencji 2024-2028.

W swoich badaniach zajmuje się ekologią i ochroną środowiska, bioindykacją ekosystemów wodnych, oceną hydromorfologiczną rzek, roślinnością ekosystemów wodnych, podmokłych i łąkowych, a także fitosocjologią i bioróżnorodnością oraz oceną i ochroną bioróżnorodności. Autor dwóch metod wykorzystywanych w monitoringu środowiska w Polsce i ich międzynarodowej interkalibracji: Makrofitowy Indeks Rzeczny (2007) i Hydromorfologiczny Indeks Rzeczny (2017).

Brał udział w niemalże 30 projektach badawczych, w tym w 12 jako kierownik, m.in. Bringing nature back – biodiversity friendly nature-based solutions in cities w ramach programu BiodivRestore (Horyzont 2020); Scientific basis for integrated assessment of ecological status of rivers, and lakes to support river basin management plans – Polsko-Norweski Fundusz Badań Naukowych, STAR – V Program Ramowy UE. Autor ponad 300 publikacji, w tym 122 oryginalnych prac w czasopismach recenzowanych oraz 7 książek i monografii.

Należy do International Association for Vegetation Sciences, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, International Association for Ecology INTECOL, Polskiego Towarzystwa Ekologicznego oraz Polskiego Klubu Ekologicznego.